kalp kırmak

kötüdür. yapmayın. hele ki sizi sevenlerin, size değer verenlerin kalbini hiç kırmayın. gebermezsiniz.

çok kolay yapılır geri dönüşü çok zor olur. her yerde belirtilmiş benim için en guzel değinilen yer peygamber efendimizin hadisi şerifidir " kalp kırmak kabeyi yıkmak gibidir" çok güzel söylemiş allah Resulü ama hepimiz kendi egomuz kendi çıkarlarına ters düşen olaylar yüzünden kalp kırar olduk nedense birbirimize tahammül edemez olduk yazık bize.

çok korkarım bundan kırdığım varsa sorry ulan

siz kırmazsanız onlar kırıyor amk hayattan bir bunu öğrendim. (bkz: seveni sikerler sikeni severler)

yapmaktan korktuğum ve de en çok yaptığım şey. bunu yaptığımı farkettikten sonra kendimden iğreniyorum ama iş işten geçmiş oluyor. düşünerek hareket etmek, davranmak, konuşmak gerekir. şunu bir öğrenemedim.

insanların kalbini kırmamak için çabaladığım zamanlar, insanların kalbini daha çok kırdığımı fark ettim. o yüzden kırmamak için çabalamıyorum, su akar yolunu bulur misali her şey olacağına varır elbet.

hayal kırıklığıdır hele de tutunacak dalı olmayan kimsenin artık iyice kabuğuna çekilmesi ve insanlara daha az hatta hiç güvenmemesidir.

tekkelerde iki soru sorulırmuş. kalp kırdın mı? namazını kıldınmı? ilk soruya evet diyene ikinci soru sorulmazmış

kalp kırıldığı zaman o sesi yalnızca allah duyar

hayatım boyunca en çok korktuğum şeylerden birisi oldu hep. bundan sonra da olmaya devam edecek umuyorum.

en çok korktuğum şeylerden biri. kırdığınız kişi muhtemelen 'keşke seni hiç tanımasaydım.' diyecek. birinin keşkesi olmaktan korkuyorum.

ya o kırılan kalbin taşıdığı son umutsa, taşıyabilir mi bir insan evladı böylesine yüce ağırlıkta bir yükü ?

bir insanı iç kanaması varken yerde bırakmakla eş değerdir.

birilerinin kalbini kırmamak için kendi kalbimi paramparça edebilirim ama olmuyor işte kırıyorum. birilerinin kalbini istemeden kırmaktan bıktım artık. ciddi anlamda kendimden nefret ediyorum

elimden geldiğince insanları kırmamaya çalışırım, hep orta yolu bulmaya çalışırım. insanlara hep yardımcı olurum ama gel gör ki nankör insanlar sen iğrenç aşağılık herifin tekisin bile dediler. ama her şeye rağmen kalp kırmak günahtır, kırmayın efendim yapmayın etmeyin. size taş atarlarsa siz çiçek atın ama kalp kırmayın.

peygamberimiz 'kalp kırmak yetmiş defa kabeyi yıkmaktan daha büyük günahtır.' buyurmuştur. evet herkesin sınırları vardır,sinir olduğu,sevmediği durumlar olabilir ama bir insan bir insanın kalbini bile bile sürekli kırmamalı,bunu yapmamlı.

ya aslında hem çok büyük bir günah hem de karşıdakini düşünmek gerek. çok dikkat ediyorum kalp kırmamaya, insanları üzmemeye ama çoğu bunu umursamıyor. iki dakikalık kahkaha için, heves için, sohbet için kırıp parçalıyorlar insanları ama yapmayın gerçekten karşıdakini düşünün biraz ne hissedecek diye.

siz hiç fiziki boyutunu hissettiniz mi? ben hissettim. acıdı, sanki içten ses geldi de ben duymadım. sanki bir çıtırdama oldu orda kırıldı birkaç parçaya bölündü. acıdı, ölüyorum sandım. ağlıyordum zaten. bildiğiniz bir şey parçalandı orda, sanki kızgın bir bıçak kalbinizi içten oyuyormuşçasına acıdı.

hayatımın en büyük hatasıdır beni kendinden bile daha çok düşünen sevgilimin kalbini bir değil bir kaç kez kırdım inşallah affedecek beni eğer okuyorsan tekrar ve tekrar özür diliyorum küçük minyonumm

kırmayın dostlar. ne olursa olsun kırmayın. ölüm var bunu hiç unutmayın, affetmeyi bilin veya özür dilemeyi. hayattaki hiç birşey bundan önemli olamaz.

kalbimin çok kötü kırıldığını bilirim, unutamayacağım kadar kötü.

yapmayin yaptirtmayin yapani uyarin

çok yaptığımı düşündüğüm iğrenç olay.başıma gelen olaylarda,sevilmememde hep bu yüzden diye düşünürüm.pişmanım.

hakkediyosa kırın kafasını da kırın. o sizinkini kırdı siz kaldırabildiyseniz oda kaldırır

bkz: orhan gencebay- dil yarası

bir insanın kalbini kırmak bir kelimeye bakar ama bir insanın kalbini kazanmak çok daha zordur. o yüzden kazandığınız kalpleri kırmayın.

"bilerek mi kalp kırıyorsunuz yoksa bu acımasızlığınız sevdiğiniz insanları 2 metre toprağın altında görmediğinizden mi ? "

kabe yikmak gibidir... demislerdir..

uzun zaman sonra canımdan çok sevdiğim birine yaptım bugün. bunu şuan bir yere yazma-anlatma ihtiyacı hissediyorum çünkü sanki bunu paylasmazsam bana daha çok ağırlık yapacak gibi. su aralar çok gerginim. uykusuzluk, yorgunluk, sınavlar, maddiyat, ailevi sorunlar derken iyiden iyiye gerginliğim hat safhaya ulaştığı zamanlar yani. küçük bir şeye o kadar alınıp büyük tepki verdim ki karşımdaki insana değersiz olduğunu, onu bir çırpıda sileceğimi sergileyen davranış ve sözlerde bulundum. onun kalbi bir kere kırıldı şuan ben paramparçayım. saçı yüzüne düştüğü zaman endişelenen ben sevdiğimin kalbini kırdım. günü kurtarmaya çalıştık, başardık gibi de. ama biliyorum içinde bir yerde dargın bana, hissediyorum. lafı açıldığında ben bir şey söylemek istemiyorum diyip kenara çekiliyor şimdi. daha çok şey var da çok derinlere iniyor benim davranışlarımin sebebi. zamanında iyi niyetim o kadar çok suistimal edildi ki karşımdaki insana ister istemez cephe alıyorum, çok sevdiğim kişi olsa bile.

kolay kalp kırmak; değer görmemiş, sevilmemiş, hiç kimsenin hayatında önemli bir yer edinememiş insan işidir bence.bunun kılıfı da hazır ''ben çok dürüstüm'' çıtkırıldım kibarlıktan, gereksiz naiflikten bahsetmiyorum ama, gereksiz yere kalp kırmanın basit insanlara özgü bir davranış olmasından bahsediyorum.

yapmasi kolay tamir etmesi zor bir iş

vicdan yoksunu insan işidir. her ne olursa olsun  her ne yaşandıysa yaşansın kimsenin böyle bir şeye hakkı yoktur. küçük insan hareketidir ya bu ne bileyim bir şeyleri tatmin etme, bir şeyleri kapatma ihtiyacıdır belki de. olduğundan farklı gözükmeye çalışmaktır ya da. "güçlü olmak" var ya odur. hani, hep kalp kıranlar daha kıymetli oluyor-muş- ya belki de onun getirdiği bir harekettir. yaşadıklarını yaşatmak için sığınılan bir kapı da olabilir. ama bence, bunların hiçbiri kalp kırmanın bir nedeni ya da haklıca bir savunması olamaz. kalp kırabilme ihtimalini ortadan kaldırmanın da tek yolu sevmek zannımca. güzel sevmek.

kırılınca bi daha eskisi gibi olamıyorsun o insana karşı mesafeli oluyorsun içinde bi uzaklık oluyo ona iten bişey oluyo

şu hayatta en çok korktuğum şeylerden birisi fark etmeden birinin kalbini kırmak, karşısındaki insanı kırıp vicdanı rahat insanlara hayretle bakarım

bazen hiçbirşey yapmayarak ta kalp kırabilirsiniz. dün finaller için okuldaydım ve sürekli beraber olduğum bir arkadaşımla ayaküstü konuşuyorduk. sonra bir arkadaş geldi "hayırdır olum sizi hiç ayrı göremiyoruz kardeş misiniz?" dedi. yanımdaki arkadaşım da "kan bağımız yok ama o benim kardeşim" dedi. o an onlarca kez o çocuğun kalbini kırdığım anlar gözümün önüne geldi. sana kardeş gözüyle bakan bir insanın bazı anlarda kardeşliğimi bekleyip kardeşlik yapmadığımdan dolayı nasıl kalbini kırmış olabileceğini farkettim. affet allahım

kırmayın artık yeter

rezalet bir şey. kırılan şey sizin içinizde olduğu için gürültüsünü feryadını sadece siz duyuyorsunuz. sizin uykunuzu kaçırıyor, sizin canınızı yakıyor, sadece size oluyor olan. o hengamenin vehameti dışarı sızamıyor. hal bilmezlerin işi yani kısaca. bir kere kırılan kolay kolay kıramaz kalp.

farkında olmadan yaptığınız veya söylediğiniz en ufak bir şey bile karşı tarafı kırabilir dikkat edin.. mesela ben şu an çok pis kırgınım..

her şeye de kırılmayın anam sizde

bazen ne kadar duygusuz ve ruhsuz olduğumu düşünsem de kırılıyor; hissediyorum ve bu çok acıtıyor...

kırıldıktan sonra size boynunuzu bükmek kalıyorsa of of.

"kalp kırmak, kâbe’yi yetmiş defa yıkmaktan daha kötüdür"

vicdanınla baş başa bırakıyorum

ulan ben mi çok ince düşünüyorum otobüste bile bi yer boşalınca oraya geçerken yaninda oturduğum insan alınır mı kırılır mi diye düşünüyorum bile bile nasıl kalp kırıyorsunuz ?

bir gece bırakıp gitmek.

ya yapmayın. hani hiç tahmin etmeyeceğiniz kişiler de kırılabilir. o yüzden dediklerinize azcık dikkat edin ya. ha bir de umarım kırdığınız kadar kırılırsınız.

kimi insanlar sırf kendine eğlence olsun diye başkalarının halleriyle alay ediyor. etrafındakileri güldürmek için malzeme olarak kullanılıyor o insanlar. kimseye zararı dokunmayan biri de olsan, eğlencelere meze olmak an meselesi. hadi duymadıklarımızı, duymazdan geldiklerimizi geçtim. aldırmadıklarımızı da geçtim. ama iyi niyetle yaklaştığı bilinen bir insana neden böyle yapılır ki? yardım etmek isterken dalga konusu olmanın verdiği üzüntü ve kalp kırıklığını nasıl tamir edersiniz? masumca söylenen bir sözü, yardım için uzanan eli, iyi niyetli bir düşünceyi kendine malzeme yapan insanlardan nefret ediyorum. hele bunu bir de o insanı onca kişinin arasında diline dolaması... belki gecenin sonunda herkes gülmüş ve eğlenmiş olarak eve dağılıyor ama o kişi yatağa yattığında aklından bunu çıkaramıyor. çok ayıp ediliyor. üzülüyorum her kime yapılırsa yapılsın. kalp kırmak bu kadar eğlenceli olmamalı.

Kabe’yi yıkmak ile eş değer tutuluyor.

zaruri olmadıkça gereksiz olan, hele ki sanal ortamda yapılmasını saçma bulduğum hede. kalp kırmaya değmez, bugün varız yarın yokuz. burada bile fikir çatışmasından doğan kin tutma güdüsü insanların canını sıkabiliyor. yapmayın, herkes buraya kafa dağıtmaya geliyor. insanların dediklerini beğenmiyorsanız bile görmezden gelin, bariz nefretinizi kusmayınız. eyyorlamam bu kadar, iyi geceler sözlük ahalisi.